Translate

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Nέος εκπρόσωπος της ΑΕΚ στην ΕΟΚ o Γίωργος Νικολάου!

Η ανακοίνωση της ΑΕΚ:
Το Δ.Σ. της ΑΕΚ ανακοινώνει, ότι νέος εκπρόσωπός του στην ΕΟΚ, αλλά και στην ΕΣΚΑ, ορίστηκε σήμερα (22/05) ο κ. Γεώργιος Νικολάου, Γενικός Διευθυντής των Τμημάτων Υποδομής Καλαθοσφαίρισης του Σωματείου μας, και Διευθυντής Επικοινωνίας & ΜΜΕ της ΑΕK ΒC.
Η ΑΕΚ ευχαριστεί από καρδιάς για τις υπηρεσίες του τον κ. Ευάγγελο Δερμανούτσο, ο οποίος στις 07/05/2020 υπέβαλε την παραίτησή του μετά από πολλά έτη ανιδιοτελούς και άοκνης προσφοράς στο σύλλογο.
https://inaek.com/2020/05/22/neos-ekprosopos-tis-aek-stin-eok-o-giorgos-nikolaou/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=neos-ekprosopos-tis-aek-stin-eok-o-giorgos-nikolaou

Ατόπημα… του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας

Η ενημέρωση που μας ήρθε από τη Λαϊκή Συσπείρωση Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας, για το ατόπημα του Δημοτικού Συμβουλίου που παραχώρησε οικόπεδο του Δήμου στη Μητρόπολη Νέας Ιωνίας, ακυρώνοντας τα σχέδια ανέγερσης του δωρεάν 3ου Δημοτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού.

H απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου υπονομεύει την προσχολική αγωγή και γυρίζει την πλάτη στα βρέφη!
Με 18 υπέρ ψήφους επί 32 παρόντων η Δημοτική Αρχή του κ Βούρου αποφάσισε την ακύρωση της ανέγερσης του 3ου Δημοτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού και την εκχώρηση του οικοπέδου στην Μητρόπολη, ώστε αυτή να οικοδομήσει δικό της παιδικό σταθμό όπου καμία δικαιοδοσία δεν θα έχει ο Δήμος.
Πρόκειται για μια λεόντεια σύμβαση με αρκετά σκοτεινά σημεία που αφορά στην εκχώρηση ενός οικοπέδου που όμοιό του δεν υπάρχει στο Δήμο, με αντικειμενική αξία που αγγίζει τα 1.900.000€ και πολύ μεγαλύτερη εμπορική.
Με την σύμβαση αυτή το Δημοτικό Συμβούλιο ουσιαστικά:
– Πετάει τον 3ο Δημοτικό Βρεφονηπιακό Σταθμό έξω από το ίδιο του το οικόπεδο, για να το παραδώσει δωρεάν σε τρίτους μαζί με τις έτοιμες μελέτες που υπάρχουν, αλλά και τις δυνατότητες ένταξης σε ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα και χρηματοδοτήσεις.
– Προαναγγέλλει το κλείσιμο του 3ου Δημοτικού Παιδικού Σταθμού ο οποίος στεγάζεται σε ακατάλληλο ενοικιαζόμενο χώρο μόλις εκπνεύσουν οι παρατάσεις που έχει πάρει καθώς δεν πληροί τις προϋποθέσεις για αδειοδότηση. Αφήνει στον αέρα τους συμβασιούχους και μεταφέρει το μόνιμο προσωπικό σε μια λογική σύμπτυξης τμημάτων και συρρίκνωσης της προσχολικής αγωγής στο Δήμο.
– Θυσιάζει τις ασφυκτικές ανάγκες σε βρεφικά τμήματα, καθώς ακυρώνει την ανέγερση Δημοτικού Σταθμού με βρεφικό τμήμα υπέρ του σχεδίου της Μητρόπολης που δεν προβλέπει τις θέσεις βρεφών που απαιτούνται βάσει των σύγχρονων αναγκών επειδή θεωρούνται «κοστοβόρες». Και αυτό όταν πέρσι περίπου 80 βρέφη μείναν εκτός βρεφονηπιακών σταθμών του Δήμου μας.
– Εισάγει απαράδεκτο διαχωρισμό των παιδιών σε δύο διαφορετικές κατηγορίες, με διαφορετικά κριτήρια και διαδικασίες επιλογή, χωρίς να διασφαλίζονται ίδιες παροχές για όλα τα παιδιά.
– Ανοίγει κερκόπορτα για την εισαγωγή τροφείων σε δύο διαφορετικά σημεία της σύμβασης
– Γίνεται μοχλός υποβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς ο νέος σταθμός δε θα δεσμεύεται από τον πρότυπο κανονισμό λειτουργίας, ούτε από τους όρους που διέπουν το αντίστοιχο προσωπικό του Δήμου.
– Μέσω «χορηγιών» και «κάθε είδους παροχή» πατάνε πόδι στο σύστημα προσχολικής αγωγής διάφορα συμφέροντα από «διεθνείς οργανισμούς» (ποιοι;;) μέχρι «οποιοδήποτε άλλο οργανισμό, νομικό ή φυσικό πρόσωπο»
– Κάνει ένα πολύ επικίνδυνο βήμα στην κατεύθυνση της ακόμη μεγαλύτερης υπονόμευσης του ενιαίου και δημόσιου χαρακτήρα της προσχολικής αγωγής στο πλαίσιο του Δήμου.
Η Δημοτική Αρχή ΝΔ-ΚΙΝΑΛ, ο κ. Βούρος και όσοι συναποφάσισαν σε βάρος των πιεστικών αναγκών στην προσχολική αγωγή -ιδιαίτερα των βρεφών- και της δημοτικής περιουσίας επωμίζονται τεράστιες ευθύνες, είναι υπόλογοι απέναντι στους εργαζόμενους.
Δεν είναι άμοιρη ευθυνών και η Δημοτική Αρχή ΣΥΡΙΖΑ που και αυτή συζητούσε και διαπραγματεύονταν το σχέδιο αυτό πίσω από την πλάτη των δημοτών, ενώ επιχείρησε να λειτουργήσει τους παιδικούς σταθμούς με «εθελοντισμό»
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, είναι συνυπεύθυνες για την σημερινή εικόνα της προσχολικής αγωγής. Είναι πολιτική τους επιλογή οι τεράστιες ελλείψεις στην προσχολική αγωγή γιατί τη θεωρούν «δυσβάστακτο κόστος» για το κράτος. Έχουν υπηρετήσει και υλοποιήσει μέχρι κεραίας την αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και τις απαιτήσεις των επιχειρηματιών που λένε ότι η προσχολική αγωγή αποτελεί ατομική ευθύνη των οικογενειών.
Η Προσχολική Αγωγή δεν αποτελεί ούτε ψηφοθηρική εξυπηρέτηση, ούτε φιλανθρωπία.
Είναι δικαίωμα κάθε παιδιού και υποχρέωση του Κράτους η δωρεάν παροχή της με ενιαίο τρόπο.
Αυτή η επιλογή της Δημοτικής Αρχής έχει ήδη συναντήσει τη λαϊκή κατακραυγή. Απέναντί της στέκονται ενωμένοι:
– Οι παιδαγωγοί των παιδικών σταθμών, όλοι οι εργαζόμενοι του Δήμου μέσα από το Σωματείο τους
– Οι μανάδες μέσα από το γυναικείο κίνημα της ΟΓΕ
– Οι γονείς μέσα από την Ένωση Συλλόγων Γονέων και κηδεμόνων
– Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μέσα από το Σωματείο Συνταξιούχων
– Οι νηπιαγωγοί και οι δάσκαλοι μέσα από το σύλλογό τους «ο Αριστοτέλης»
· Οι καθηγητές μέσα από την Γ’ ΕΛΜΕ
– Όλη η εκπαιδευτική κοινότητα που γνωρίζει πολύ τι κινδύνους εγκυμονεί η εκχώρηση σε τρίτους της κρατικής ευθύνης στην παιδεία.
Ο αγώνας δεν τέλειωσε, συνεχίζεται, είναι δίκαιος, θα νικήσει
– Για μην χαθεί το οικόπεδο του 3ου Δημοτικού Βρεφονηπιακού Σταθμού
– Για να ανεγερθεί στο χώρο που του ανήκει ο 3ος Βρεφονηπιακός Δημοτικός Σταθμός με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους
– Για πρόσληψη μόνιμου παιδαγωγικού και βοηθητικού προσωπικού
– Για να καλυφθούν όλες οι ανάγκες σε παιδικά και βρεφικά τμήματα ώστε κανένας γονιός να μη ζει με την αγωνία του τι θα γίνει με το παιδί του.
22/5/2020, Νέα Φιλαδέλφεια-Νέα Χαλκηδόνα
https://www.aek-live.gr/atopima-toy-dimoy-neas-filadelfeias-neas-chalkidonas/

https://crimsonfox21.blogspot.com/2020/05/3-h-18-32-3-1900000-3-3-80-3-3-2252020.html

Νικηφόρος Μανδηλαράς: Πώς δολοφονήθηκε ο δικηγόρος αγωνιστής της Δημοκρατίας

Ψήφισμα της ΟΝΑΣ για τα 50 χρόνια από τη δολοφονία του Νικηφόρου ...

Το κείμενο ανήκει στην εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ"

«Αναφέρω ότι σήμερον ώραν 06.00 παρά την θαλασσίαν περιοχήν Αγ. Γεωργίου Γενναδίου ανευρέθη πτώμα ευσώμου ανδρός ηλικίας 35-40 ετών. Φέρει συμπτώματα πνιγμού και μώλωπας προερχομένους εκ προσκρούσεώς του επί βράχων. Χαρακτηριστικά: καστανόμαυρη ίσια κόμη, φέρη μαύρη περισκελίδα και υποκάμισον ελαφρώς σιέλ, άνευ υποδημάτων. Μάλλον πρόκειται περί καταζητουμένου δικηγόρου Μανδηλαρά Νικηφόρου». Αυτά ανέφερε το «σήμα» που εστάλη στις 22 Μαΐου 1967 από τη Διεύθυνση Χωροφυλακής Ρόδου προς το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, το Γενικό Αρχηγείο Χωροφυλακής και τη Γενική Διεύθυνση Εθνικής Ασφαλείας και το οποίο περιέχεται μαζί με πλήθος εγγράφων για τη δράση του μαχητικού δικηγόρου και αγωνιστή της Δημοκρατίας Νικηφόρου Μανδηλαρά στον φάκελο που διατηρούσαν οι αρχές Ασφαλείας και φέρνει στο φως της δημοσιότητας «Το Βήμα». Εναν μήνα μετά το χουντικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ο Νικηφόρος Μανδηλαράς εντοπιζόταν νεκρός από τους ψαράδες στην παραλία Γεννάδι στη νοτιοδυτική πλευρά της Ρόδου σε αρκετή απόσταση από το κύμα.

Σκηνοθετημένος πνιγμός
Το καθεστώς απέδωσε τον θάνατό του σε πνιγμό, επιστρατεύοντας μάλιστα έναν ιατροδικαστή με «ειδική» εμπειρία: τον Δημήτριο Καψάσκη, ο οποίος είχε γνωματεύσει και σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις συμβαδίζοντας συμπτωματικώς πάντα με την εκδοχή των Αρχών, όπως στην περίεργη υπόθεση του θανάτου του στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη, ο οποίος παρασύρθηκε τον Μάιο του 1957 από αυτοκίνητο της αμερικανικής στρατιωτικής αποστολής που οδηγούσε ο υποσμηνίας Μάριο Μουζάλι, αλλά και στην κραυγαλέα υπόθεση της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη από τους παρακρατικούς Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη στη Θεσσαλονίκη τον Μάιο του 1963, τον θάνατο του οποίου είχε αποδώσει αρχικά σε τροχαίο και όχι στο μοιραίο χτύπημα που δέχθηκε στο κεφάλι με λοστό.
Παρά τις προσπάθειες της χούντας να σκηνοθετήσει τον πνιγμό του Μανδηλαρά, τα χτυπήματα στο κεφάλι αλλά και η οπή στο αριστερό στήθος – το πιθανότερο από σφαίρα – συνηγορούσαν υπέρ της στυγερής δολοφονίας του. Ο Μανδηλαράς ήταν ανυπότακτος και «στιγματισμένος» από καιρό, ειδικά λόγω της ανάμειξής του ως συνηγόρου υπεράσπισης των δημοκρατικών αξιωματικών στις δίκες του 1966-67 για την υπόθεση «ΑΣΠΙΔΑ» που ως βασικό στόχο είχε την ηγεσία της Ενώσεως Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου μέσω της εμπλοκής του ονόματος του νεαρού τότε αλλά δυναμικά ανερχόμενου Ανδρέα Παπανδρέου. Πενήντα χρόνια μετά, οι λεπτομερείς συνθήκες του θανάτου του Μανδηλαρά παραμένουν αδιευκρίνιστες και η πολύκροτη υπόθεσή του βρίσκεται αραχνιασμένη στο αρχείο παρά τις προσπάθειες που έγιναν μεταπολιτευτικά για αναψηλάφησή της.
Στο πλοίο «ΡΙΤΑ V»
Στον απόρρητο φάκελο με αριθμό 87669/Α που διατηρούσε η Υπηρεσία Αστυνομίας Πόλεων δεν περιλαμβάνονται φυσικά στοιχεία για τις πραγματικές συνθήκες του θανάτου του τις οποίες το καθεστώς φρόντισε από την αρχή να καλύψει. Υπάρχει μόνον η επίσημη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία «ο Μανδηλαράς Νικηφόρος του Γεωργίου και της Μαριέττας, γεννηθείς το έτος 1928 εις Κορωνόν Νάξου, δικηγόρος, κάτοικος εν ζωή Αθηνών, Λεωφ. Αλεξάνδρας 44, ως προέκυψεν εκ της ενεργηθείσης προανακρίσεως, την 17.5.67 και περί ώραν 13.00, επεβιβάσθη λάθρα (εν γνώσει όμως και τη συγκαταθέσει του Πλοιάρχου) του φορτηγού πλοίου «ΡΙΤΑ V» προκειμένου να διαφύγη εις το εξωτερικόν». Οντως ο Μανδηλαράς προσπάθησε να διαφύγει τη σύλληψη. Μετά το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου κρυβόταν επί τρεις εβδομάδες σε διαφορετικά σπίτια. Στόχος του ήταν να δραπετεύσει στο εξωτερικό.
Στις 16 Μαΐου 1967 συναντά τον πλοίαρχο του «RITA V» Πέτρο Πόταγα ο οποίος τον μεταφέρει στο φορτηγό πλοίο που βρισκόταν στο λιμάνι της Ελευσίνας. Την επομένη ξεκινά το μοιραίο του ταξίδι με προορισμό την Κύπρο. Το σχετικό έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Εθνικής Ασφαλείας αναφέρει: «Καθ’ ον χρόνον, ήτοι την 18.5.67, το πλοίον τούτο παρέπλεεν τας ακτάς της Ρόδου, διετάχθη ο Κυβερνήτης του όπως οδηγήση αυτό εις τον Λιμένα της Ρόδου προς έλεγχον». Πιθανολογείται βάσιμα ότι η χούντα γνώριζε ότι στο πλοίο επέβαινε ο Μανδηλαράς. Τα σήματα από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας προς το πλοίο ζητούσαν να αναφερθεί κατεπειγόντως αν επιβαίνουν σε αυτό «πρόσωπα ξένα προς το πλήρωμα». Ο πλοίαρχος απαντά ότι «κατόπιν λεπτομερούς ερεύνης ουδείς ανευρέθη». Ομως το δεύτερο σήμα έδινε ρητή εντολή να ανακόψει τον πλου κρατώντας το πλοίο μακριά από κάθε ακτή και αναμένοντας νεότερες οδηγίες, καθώς και να απαγορεύσει την προσέγγισή του από άλλο σκάφος. Ζητούσε ακόμα ακριβές στίγμα και να παραμείνει το πλοίο στο σημείο όπου βρισκόταν. Ο πλοίαρχος συμμορφώθηκε με τις εντολές, ενώ ακολούθησε και τρίτο σήμα από το ΥΕΝ το οποίο του υπεδείκνυε να πλεύσει «διά ανατολικών ακτών Ρόδου και εις απόστασιν 5 μιλίων εξ αυτών εις λιμένα Ρόδου», δίνοντας το στίγμα του και την ταχύτητά του όπως και πιθανή ώρα κατάπλου στον λιμένα της Ρόδου (το ημερολόγιο γέφυρας του πλοίου και τα σήματα που αντηλλάγησαν αποκάλυψε μετά από χρόνια, τον Αύγουστο του 1974, ο δημοσιογράφος Γιάννης Φάτσης στο «Βήμα της Κυριακής»).
Στο Γεννάδι Ρόδου
Από εκεί και πέρα αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον Μανδηλαρά. Κατά την εκδοχή που περιέχεται στα έγγραφα του φακέλου, «πριν ή το πλοίον φθάση εις τον ειρημένον Λιμένα, ο Μανδηλαράς, εν συνεννοήσει και μετά του Κυβερνήτου, ηθέλησε να εγκαταλείψει το σκάφος. Ούτω, περιβληθείς σωσίβιον, επεχείρησε κάθοδον εκ του πλοίου εις την θάλασσαν τη βοηθεία σχοινίου. Κατά την κάθοδον όμως αυτήν, λόγω ολισθήσεως των χειρών του επί του σχοινίου, κατέπεσεν ανωμάλως εις την θάλασσαν με συνέπειαν να προσκρούση η κεφαλή του επί του σκάφους, να απωλέση τας αισθήσεις του και να πνιγή». Ο Μανδηλαράς βρέθηκε στις 22.5.67 στο Γεννάδι ενώ ως υπαίτιος για τον θάνατό του παραπέμφθηκε ο κυβερνήτης του σκάφους, στον οποίο φαίνεται ότι φορτώθηκαν όλα.
Ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Δημήτριος Καψάσκης, ο οποίος εκλήθη εσπευσμένα από το εξωτερικό, και ο ιατροδικαστής Αθηνών Γεώργιος Αγιουτάντης στην έκθεση που συνέταξαν και η οποία γνωστοποιήθηκε μετά από ημέρες (31.5.67) ανέφεραν ότι: «Ο θάνατος του υπό τα στοιχεία ταυτότητός του Μανδηλαρά Νικηφόρου εξετασθέντος ατόμου, επήλθε συνεπεία πνιγμού εις την θάλασσαν και κατά την νύκτα της 18ης προς 19ην Μαΐου 1967 εις την θαλασσίαν περιοχήν νοτιοανατολικώς των ακτών της Ρόδου, του πνιγμού δε προηγήθη πρόσκρουσις της κεφαλής επί των τοιχωμάτων του πλοίου κατά την πτώσιν του ατόμου εις την θάλασσαν, το δε πτώμα φέρον σωσίβιον και επιπλεύσαν εξευράσθη εις την ακτήν της νήσου την νύκτα της 21ης προς 22αν Μαΐου». Η εκδοχή των πραξικοπηματιών είχε «δεθεί» και ιατροδικαστικά.
Εσπευσμένη κηδεία
Στις 23 Μαΐου η είδηση δημοσιεύεται στις τοπικές εφημερίδες και την επομένη στις αθηναϊκές. Παρουσία ισχυρής δύναμης της Χωροφυλακής, ο Μανδηλαράς κηδεύεται εσπευσμένα στις 24 Μαΐου στη Ρόδο πριν καν προλάβει να καταφθάσει η σύζυγός του Ασπα Μανδηλαρά, παρουσία 4-5 ανθρώπων.
Μεταξύ αυτών και οι φίλοι του δικηγόροι Γρηγόρης Κασιμάτης, Αχιλλέας Αποστόλου και Γιώργος Χιωτάκης οι οποίοι κατάφεραν να μπουν στο νεκροτομείο και είδαν το πτώμα σε κακή κατάσταση – με χτυπήματα στο κεφάλι και με μια εμφανέστατη οπή στο αριστερό στήθος προφανώς από πυροβόλο όπλο. Ενώ στις φωτογραφίες που τράβηξε η Σήμανση φαινόταν να τρέχει αίμα από το αριστερό του αφτί, γεγονός που θεωρήθηκε ότι δεν συνάδει με τον πνιγμό.
Επιπλέον, ο Μανδηλαράς ήταν δεινός κολυμβητής και γεροδεμένος, πρώην καταδρομέας. Το επικρατέστερο σενάριο της εξόντωσής του, όπως προέκυψε και από τις καταθέσεις του πλοιάρχου και αλλά και τις μαρτυρίες ανθρώπων που έζησαν τα γεγονότα, είναι ότι ο Μανδηλαράς όντως ζήτησε από τον πλοίαρχο να τον αφήσει να πέσει στη θάλασσα, κατέβηκε με σχοινί και κολύμπησε μέχρι την παραλία της Λάρδου, όπου κατέφυγε σε καλύβα ζητώντας φαγητό.
Στη συνέχεια φέρεται να συνάντησε έναν χωρικό τον οποίο έστειλε στην πόλη για να βρει τον φίλο του δικηγόρο και πολιτευτή της Ενωσης Κέντρου Γιώργο Χιωτάκη ο οποίος τον αναζήτησε, δίχως όμως να τον βρει. Την ίδια ώρα είχε εξαπολυθεί στο νησί ανθρωποκυνηγητό από ισχυρές δυνάμεις της Χωροφυλακής και του Στρατού, όπως προέκυψε μετά από χρόνια και από τα σήματα που αποκαλύφθηκαν.
Οι ψαράδες που εντόπισαν το πτώμα θα πουν αργότερα ότι δεν είχε εικόνα τυμπανισμού ώστε να επιβεβαιώνεται η εκδοχή του πνιγμού, ενώ αρκετοί ήταν εκείνοι που όταν είδαν το πτώμα διαπίστωσαν ότι ήταν κακοποιημένο από χτυπήματα, ότι το χέρι του ήταν σπασμένο και ότι έφερε βαθιά τραύματα από πυροβολισμούς (ή μαχαίρι) ενώ υπήρχε και αίμα στα βότσαλα όπου κείτονταν το άψυχο σώμα.
Στις 31.5.1967 ξεκινά στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο της Ρόδου η δίκη. Με τις υπ’ αριθμ. 709-710/1967 αποφάσεις του έκρινε ένοχο τον καπετάνιο του πλοίου Πέτρο Πόταγα για ανθρωποκτονία από αμέλεια και του επέβαλε ποινή φυλάκισης δύο ετών για την πράξη αυτή και συνολική ποινή δύο ετών και τριών μηνών, περιλαμβανομένων εις αυτήν και των παραβάσεων του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου. Λίγους μήνες αργότερα, στις 12.12.1967, το Εφετείο Δωδεκανήσου με την υπ’ αριθμ. 191/1967 απόφασή του μειώνει την ποινή και κρίνει τον Πόταγα ένοχο για ανθρωποκτονία από αμέλεια επιβάλλοντας φυλάκιση 10 μηνών και συνολικά για τις λοιπές παραβάσεις του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου φυλάκιση 12 μηνών.
Ο καπετάνιος του μοιραίου «RITA V» εξαγόρασε το υπόλοιπο της ποινής του και έφυγε οικογενειακώς στη Νότια Αφρική. Λίγες ημέρες μετά, στις 9.1.1968, ο Πόταγας κατά διαβολική σύμπτωση σκοτώνεται σε αυτοκινητικό δυστύχημα στο Γιοχάνεσμπουργκ, με τους συγγενείς του να υποστηρίζουν ότι αυτοπυροβολήθηκε.
Η υπόθεση στο αρχείο
Η υπόθεση είχε συνέχεια μετά την πτώση της χούντας. Το 1975 η Ολομέλεια του Εφετείου Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά των πρωταιτίων Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου, αδελφού του αρχιπραξικοπηματία Γεωργίου Παπαδόπουλου και Ιωάννη Λαδά, αλλά η υπόθεση οδηγείται το 1978 στο αρχείο, παρότι νεότερα στοιχεία ενίσχυαν την εκδοχή ότι πυροβολήθηκε και ότι αιτία του θανάτου δεν ήταν ο πνιγμός καθώς δεν υπήρχαν σχετικές ενδείξεις.
Το 1983 ο ιατροδικαστής Αντώνης Κουτσελίνης, ως πραγματογνώμονας της οικογένειας Μανδηλαρά, διαπιστώνει εξετάζοντας τα οστά του νεκρού την ύπαρξη συντριπτικού κατάγματος στο κρανίο.
Τον Δεκέμβριο του 1984 η Ολομέλεια του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών ασκεί ποινική δίωξη για «ανθρωποκτονία εκ προθέσεως» εναντίον των πρώην συνταγματαρχών Παπαδόπουλου και Λαδά, ενώ το 1986 το Συμβούλιο Εφετών με την απόφασή του χαρακτηρίζει ως ανθρωποκτονία εκ προθέσεως τον θάνατο του Μανδηλαρά, κατονομάζει ως ηθικούς αυτουργούς τούς Παπαδόπουλο και Λαδά αλλά η υπόθεση τίθεται τελικώς στο αρχείο.

«Εμφορούμενος υπό κομμουνιστικών φρονημάτων»
Ο Νικηφόρος Μανδηλαράς γεννήθηκε το 1928 στην Κόρωνο Νάξου και από τα νεανικά του χρόνια επέδειξε αγωνιστική στάση. Στην Κατοχή ανήκε στην ΕΠΟΝ ενώ ως μαθητής στο γυμνάσιο Σύρου «ετύγχανε πλήρως κατηρτισμένος εις την κομμουνιστικήν ιδεολογίαν» και «ενήργει προπαγάνδα και προσυλητισμόν των νέων εις τον κομμουνισμόν», όπως αναφέρεται στα «Δελτία δράσης» και στα απόρρητα σημειώματα της Υπηρεσίας Πληροφοριών της Γενικής Ασφάλειας που υπάρχουν στον φάκελό του. Ο Μανδηλαράς λόγω της μεγάλης δραστηριότητας και της μαχητικότητάς του ήταν σταθερά στο «μικροσκόπιο» της Αστυνομίας. Μάλιστα όπως προκύπτει από τα ενημερωτικά σημειώματα που έφθαναν στην Υπηρεσία Πληροφοριών την περίοδο 1966-67, υπήρχε συγκεκριμένος αστυφύλακας ο οποίος τον παρακολουθούσε στις συγκεντρώσεις που ελάμβανε μέρος, στις συναντήσεις που έκανε κ.λπ.
Το 1949 είχε συντάξει υπόμνημα προς τον Βασιλιά, τον ΟΗΕ κ.λπ. «διά την αποφυλάκισιν του κομμουνιστού Γλέζου Εμμανουήλ, όστις είχε τότε καταδικασθή εις την εσχάτην των ποινών».
Τελείωσε τη Νομική Σχολή Αθηνών το 1954 και ως δικηγόρος διακρίθηκε πολύ σύντομα για τη μαχητική του δράση στην υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των συνταγματικών ελευθεριών. Ηταν δυναμικός, αφοσιωμένος και ακούραστος, πληθωρική προσωπικότητα με μεγάλες κοινωνικές ευαισθησίες και πνευματώδης. Στις μεγάλες δίκες του 1960 ήταν δικηγόρος υπεράσπισης των υπόδικων κομμουνιστών μεταξύ των οποίων και ο Χαρίλαος Φλωράκης ενώ το 1961 ήταν υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων με τον συνασπισμό κομμάτων – μεταξύ των οποίων και η ΕΔΑ – του ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικό Αγροτικό Μέτωπο Ελλάδος). Ο Μανδηλαράς ήταν κοντά στην Ενωση Κέντρου, χωρίς ωστόσο να είναι υποψήφιός της στις εκλογές του 1963 και του 1964 ενώ παίρνει δραστήριο μέρος στις μεγάλες κινητοποιήσεις των Ιουλιανών του 1965, υπερασπιζόμενος παράλληλα όσους διώκονταν για την πολιτική και συνδικαλιστική τους δράση ανά την Ελλάδα και εκφωνώντας πύρινους λόγους κατά του Παλατιού και των Αποστατών.
Τον Μάρτιο του 1966 ήταν συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη της ηγεσίας της Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης Ελλάδας (Περ. Πάγκαλος, Ι. Μάνος, Μ. Τσαγγαράκης, Δ. Μπέσσας, Μ. Παπούλιας) και μέχρι την εκδήλωση του πραξικοπήματος θα κυριαρχήσει στους αγώνες για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας, ενώ θα διακριθεί στη μεγάλη δίκη του «ΑΣΠΙΔΑ» κεραυνοβολώντας τους στρατοδίκες και τους στρατιωτικούς μάρτυρες κατηγορίας, κάποιοι εκ των οποίων λίγο καιρό αργότερα θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στο πραξικόπημα.
Ο Μανδηλαράς θα δεχθεί απειλές ενώ εξοργίζει τους στρατοδίκες εμφανίζοντας στο δικαστήριο ψυχιατρική γνωμάτευση σύμφωνα με την οποία ο μετέπειτα πραξικοπηματίας Γεώργιος Παπαδόπουλος πάσχει από σχιζοφρένεια. Ο ψυχίατρος που εξέδωσε τη γνωμάτευση θα βρεθεί την 21η Απριλίου 1967 κρεμασμένος στην κλινική του. Ο Μανδηλαράς θα ήταν υποψήφιος με την Ενωση Κέντρου στις Κυκλάδες στις εκλογές που είχαν προγραμματισθεί για τον Μάιο του 1967, όμως τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες. Από τις τελευταίες του εμφανίσεις ήταν η συμμετοχή του στη συγκέντρωση της Ενωσης Δημοκρατικών Δικηγόρων Ελλάδος στο «Ακροπόλ», στην οποία πρωτοστατούσε. Σε μια συγκέντρωση η οποία, αν και είχε απαγορευθεί από την Αστυνομία, έγινε με τον μαχητικό δικηγόρο να καταγγέλλει το παρακράτος και τους σκοτεινούς μηχανισμούς του, οι οποίοι όμως είχαν ήδη προγράψει τον Νικηφόρο Μανδηλαρά.
ΠΗΓΕΣ: 
  • TO BHMA (ENTYΠΗ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)  https://www.tovima.gr/2017/06/02/politics/nikiforos-mandilaras-pws-dolofonithike-o-dikigoros-agwnistis-tis-dimokratias/
  • https://www.naxostimes.gr/koinonia/21989/psifisma-tis-onas-gia-ta-50-xronia-apo-ti-dolofonia-tou-nikiforou-mandilara/
  • ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ


Στην ΑΕΚ ως το 2022 ο Δημητρούλιας!



Η ομάδα χάντμπολ της ΑΕΚ κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ελλάδος για τρίτη φορά στην Ιστορία της. Παρά τις προσπάθειες της διοίκησης της ΑΕΚ για να ολοκληρωθούν κανονικά οι αγωνιστικές υποχρεώσεις, με απόφαση της ΟΧΕ η ομάδα μας στέφθηκε Πρωταθλήτρια, καθώς βρισκόταν στην 1η θέση του βαθμολογικού πίνακα.
Ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας που έφερε το Πρωτάθλημα στη Νέα Φιλαδέλφεια μετά από 7 ολόκληρα χρόνια, αλλά και την ΑΕΚ σε έναν ακόμα Τελικό Κυπέλλου Ελλάδος και στους “8” της Ευρώπης, δεν είναι άλλος από τον Δημήτρης Δημητρούλια.
Η απόλυτα επιτυχημένη σεζόν, αλλά και το κοινό όραμα διοίκησης και προπονητή για τη διατήρηση των κεκτημένων στην Ελλάδα και την κατάκτηση της Ευρώπης, οδήγησαν στην ανανέωση της συνεργασίας με τον Δημήτρη Δημητρούλια για άλλα δύο χρόνια.
Ο Έλληνας τεχνικός συναντήθηκε στα γραφεία του Συλλόγου με τον Α’ Αντιπρόεδρο της ΑΕΚ και Διοικητικό Υπεύθυνο του τμήματος, κ. Σταμάτη Παπασταμάτη, τον Αθλητικό Διευθυντή του τμήματος, κ. Στάθη Παπαχαρτοφύλη και τον Team Manager, κ. Ηλία Χατσίκα και υπέγραψε το νέο συμβόλαιό του μέχρι το 2022.
Ο Δημήτρης Δημητρούλιας κάθισε σε 28 αγώνες στον πάγκο της ομάδας σημειώνοντας 26 νίκες, 1 ισοπαλία και 1 ήττα, αποτελώντας έναν από τους πλέον επιτυχημένους προπονητές σε όλη την Ευρώπη.
Μετά την επισημοποίηση της συμφωνίας, ο Δημήτρης Δημητρούλιας, δήλωσε στο aek.gr: “Η εμπιστοσύνη του ισχυρού άνδρα του Τμήματος χάντμπολ της ΑΕΚ κ. Παπασταμάτη στο πρόσωπό μου, αλλά και των συνεργατών μου, με γεμίζει ικανοποίηση αλλά και ευθύνη να εκπληρώσουμε τους μεγάλους μας στόχους, που δεν είναι άλλοι από την καθιέρωση της ομάδας τόσο στην Ελλάδα ως κυρίαρχη δύναμη, αλλά και στην Ευρώπη ως ανερχόμενη σημαντική δύναμη. Πλέον μετά από ένα χρόνο αισθάνομαι σαν το σπίτι μου και η ομάδα είναι η οικογένειά μου. Την επόμενη διετία, θα δουλέψουμε όλοι σκληρά, ώστε ο κόσμος της ΑΕΚ να απολαύσει την καλύτερη ελληνική ομάδα χάντμπολ όλων των εποχών να προσφέρει θέαμα υψηλών προσδοκιών και να κατακτά τίτλους”.

https://www.aek21fans.gr/2020/05/sthn-aek-ws-to-2022-o-dimitroulias.html


22 Μάη 1894, γεννήθηκε η σπουδαία κομμουνίστρια λογοτέχνης Έλλη Αλεξίου



Σαν σήμερα... 22 Μάη 1894, γεννήθηκε η σπουδαία κομμουνίστρια λογοτέχνης Έλλη Αλεξίου...
Η Ε. Αλεξίου ήρθε από το Ηράκλειο της Κρήτης στην Αθήνα το 1911 για ανώτατες
σπουδές. Θέλει να γίνει δασκάλα του απλού λαού. Παράλληλα, αρχίζει να την απα-
σχολεί η λογοτεχνική γραφή.
Οι λαϊκοί αγώνες που δυναμώνουν, οι διώξεις όσων πρωτοστάτησαν στην μεταρ-
ρύθμιση, οδηγούν την Έλλη Αλεξίου όλο και πιο κοντά στις κομμουνιστικές ιδέες.
Στα 1928 δίνει το βιογραφικό της και γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Παράλληλα, το λογο-
τεχνικό της έργο προκαλεί αίσθηση και επαινείται. Το 1934 γίνεται μέλος της 
Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Στην περίοδο της Κατοχής, παίρνει μέρος ενεργά στην
Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του «ΕΑΜ Λογοτεχνών».
Το 1945 φεύγει για σπουδές στη Σορβόννη, αλλά της έχει αφαιρεθεί ήδη η ελληνική ιθαγένεια 
και της απαγορεύεται η επιστροφή στην πατρίδα. Στη συνέχεια μετέχει
 στην Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ) που είχε συγκροτηθεί από το Μάη του
1948 από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση και είχε επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη. 
Η Επιτροπή αυτή συντέλεσε σημαντικότατο μορφωτικό έργο στα παιδιά
των πολιτικών προσφύγων στις σοσιαλιστικές χώρες φιλοξενίας.
Το 1966 επιστρέφει στην Ελλάδα, συλλαμβάνεται, δικάζεται, αλλά απαλλάσσεται.
Από τη μεταπολίτευση και μετά συμμετέχει ενεργά ως μέλος του ΚΚΕ σε όλες τις πολιτιστικές 
και πνευματικές εκδηλώσεις του Κόμματος.
Η Έλλη Αλεξίου πέθανε στις 28 Σεπτέμβρη του 1988. Το πολύπλευρο έργο της - μυθιστορήματα, 
διηγήματα, παιδικά βιβλία, θεατρικά έργα, εκπαιδευτικά δοκίμια

και ανθολογίες για την ποίηση της Αντίστασης - πρέπει να παραμείνει «σύντροφος»
και «δάσκαλος» των νέων γενιών.
«Όταν βλέπω να γίνεται δίπλα μου μια αδικία, πονάω κι αισθάνομαι την 
ανάγκη να μιλήσω γι' αυτήν. Μόνο γι' αυτό γράφω. Για να καταγγείλω την αδικία», 
τόνιζε η Ε. Αλεξίου.
Ένιωθε τη στράτευσή της συνυφασμένη με τη ζωή της: «Αγαπώ τη ζωή γιατί είμαι 
στο Κόμμα». Σε συνέντευξή της το 1988, είχε πει: «Ευγνωμονώ σας σπουδές, 
ευγνωμονώ σε, δασκαλίκι, ευγνωμονώ σε, ιδεολογία μου, ευγνωμονώ σας, 
διωγμοί και κυνηγητά της Αντίστασης... Γεμίσατε περιεχόμενο τη ζωή μου»...

https://kosmasleont.blogspot.com/2020/05/22-1894.html
https://crimsonfox21.blogspot.com/2020/05/22-1894.html



Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Βάγκνερ



Σαν σήμερα... 22 Μάη 1813, γεννήθηκε στη Λειψία της Γερμανίας ο σπουδαίος ρομαντικός συνθέτης, ποιητής και μουσικολόγος Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ (Wilhelm Richard Wagner) (1813 - 1883)..


https://kosmasleont.blogspot.com/2020/05/22-1813-wilhelm-richard-wagner-1813-1883.html

https://crimsonfox21.blogspot.com/

Σαν σήμερα δολοφόνησαν τον Λαμπράκη



Πέρασαν 57 χρόνια από την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη: Τι ...

Κράτος και παρακράτος προχωρούν σε δολοφονική επίθεση κατά του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη, στη Θεσσαλονίκη.
Ο Λαμπράκης χτυπήθηκε με λοστό στο κεφάλι από τον Μανώλη Εμμανουηλίδη, που επενέβαινε σε τρίκυκλο το οποίο οδηγούσε ο Σπύρος Γκοτζαμάνης. Και οι δύο ήταν άνθρωποι του υποκόσμου, μέλη της αντικομμουνιστικής οργάνωσης Καρφίτσα, την οποία καθοδηγούσε η χωροφυλακή και η Ασφάλεια Θεσσαλονίκης. Η επίθεση με το τρίκυκλο έγινε αμέσως μετά από τη συγκέντρωση που είχε οργανώσει στην πόλη η τοπική οργάνωση της ΕΕΔΥΕ, στα γραφεία του Δημοκρατικού Συνδικαλιστικού Κινήματος.
Λίγα μέτρα μακρύτερα, στη διάρκεια αντισυγκέντρωσης, χτυπήθηκε επίσης από τραμπούκους ο βουλευτής Καβάλας της ΕΔΑ και στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργης Τσαρουχάς, που στη διάρκεια της Χούντας δολοφονήθηκε στην Ασφάλεια μετά από βασανιστήρια. Ο ίδιος ο Λαμπράκης θα χάσει τη μάχη με τη ζωή στις 27/5 στο νοσοκομείο «ΑΧΕΠΑ» όπου είχε μεταφερθεί σε κωματώδη κατάσταση μετά την επίθεση.

https://www.902.gr/timeline

https://crimsonfox21.blogspot.com/

Τιμή και δόξα στο θείο του νονού μου! (Δ..Κ.)





Σαν σήμερα, πριν από 15 χρόνια, «έφυγε» ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης (καπετάν Γιώτης) και προς τιμήν του, η ΤΕ Καρδίτσας του Κόμματος οργανώνει πολιτικό μνημόσυνο στη γενέτειρά του, στον Αη Λια (Παλιοζογλώπι), την Κυριακή 24 Μάη, στις 10.30 π.μ. Ομιλητής θα είναι ο Αχιλλέας Κανταρτζής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα χαιρετίσει η Μαρίνα Φυτσιλή, Γραμματέας του ΤΣ Καρδίτσας της ΚΝΕ.
Ηταν 22 Μάη του 2005, όταν ο Χαρίλαος Φλωράκης, γεννημένος στις 20 του Ιούλη 1914 στο Παλιοζογλώπι της Καρδίτσας, «έφευγε» για το τελευταίο του ταξίδι.
Μέλος της ΟΚΝΕ από το 1929, το 1933 μπαίνει στη Σχολή Τηλεγραφητών των ΤΤΤ (Τηλεγραφίας - Ταχυδρομείων - Τηλεφωνίας), παίρνοντας μέρος και στην ιστορική απεργία των «Τριατατικών». Στο σύλλογο των ΤΤΤ εκλέγεται γραμματέας και το 1934 προσλαμβάνεται ως τηλεγραφητής, οπότε και αρχίζει η περιπλάνηση «μεταθέσεων» από πόλη σε πόλη, εξαιτίας της συνδικαλιστικής του δράσης. Σε όποια πόλη κι αν βρεθεί, θα επιδιώξει και θα έχει σύνδεση με πυρήνες παράνομων κομμουνιστών.
Στις αρχές του Ιούνη του 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ, τον Μάη του 1942 περνάει στην παρανομία και τον Δεκέμβρη του ίδιου έτους ανεβαίνει στο βουνό. Το 1943-1945 αναλαμβάνει, διαδοχικά, λοχαγός και ταγματάρχης του ΕΛΑΣ, παίρνει μέρος στον Δεκέμβρη του 1944 και τον Οκτώβρη του 1945 συλλαμβάνεται.
Τον Γενάρη του 1946 αμνηστεύεται από την κυβέρνηση Σοφούλη και τον Δεκέμβρη ανεβαίνει στο βουνό, στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας. Συμμετέχει σε δεκάδες μάχες, επικεφαλής στρατιωτικών ομάδων του ΔΣΕ. Ορίζεται στην αρχή αντισυνταγματάρχης και τον Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Την άνοιξη του 1949 αναδεικνύεται αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ και στη συνέχεια τακτικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Τον Σεπτέμβρη περνάει στην ΕΣΣΔ, όπου φοιτά και ολοκληρώνει τις σπουδές του στη Στρατιωτική Ακαδημία Φρούνζε.
Στις 5 του Απρίλη του 1954 επιστρέφει παράνομα στην Ελλάδα. Συλλαμβάνεται στις 27 του Ιούλη, ενώ τον Μάη του 1960 ξεκινά έπειτα από αρκετές αναβολές η μεγάλη δίκη του στο στρατοδικείο. Στις 20 του Απρίλη 1966 αποφυλακίζεται με όρους. Συλλαμβάνεται και πάλι ανήμερα του απριλιανού πραξικοπήματος και εξορίζεται μέχρι και την άνοιξη του 1971. Μετά τη διάσπαση του Κόμματος, ο Χαρίλαος συμμετέχει και συμβάλλει αποφασιστικά στη μάχη για την επικράτηση των Αποφάσεων της 12ης Ολομέλειας. Τον Ιούνη του 1972, η 16η Ολομέλεια τον εκλέγει μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Στη 17η Ολομέλεια, τον Δεκέμβρη, εκλέγεται Α' Γραμματέας της ΚΕ του Κόμματος και επανεκλέγεται στο 10ο Συνέδριο (1978), στο 11ο (1982) και στο 12ο (1987). Το καλοκαίρι του 1989, σε μια χρονιά γεμάτη από γεγονότα και σημαντικές εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και σε διεθνές επίπεδο, με τις δραματικές εξελίξεις στις σοσιαλιστικές χώρες, ο Χ. Φλωράκης κρίνει πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για αλλαγή του Γραμματέα του Κόμματος. Ο ίδιος εκλέγεται Πρόεδρος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Τον Φλεβάρη του 1991 πραγματοποιείται το 13ο Συνέδριο του Κόμματος, που οδήγησε στη διάσπαση, όπου ο ρόλος του Χ. Φλωράκη στη διάσωση του Κόμματος και στη μετέπειτα ανασυγκρότησή του, με επιστροφή στις αρχές του, υπήρξε καθοριστικός.
Ολα τα χρόνια που ακολούθησαν, ο Χαρίλαος Φλωράκης συνέχισε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το κύρος που διέθετε στην ελληνική κοινωνία και την πείρα του, με το πείσμα του και τον σοφό του λόγο, παρέμεινε πάντοτε στήριγμα για ολόκληρο το Κόμμα και σε κάθε του επιλογή. Ο λόγος του, πάντα μεστός και ουσιαστικός, αποτέλεσε σε όλες τις περιπτώσεις παρέμβαση - ύμνο για την πίστη στο Κόμμα, στην υπόθεση της εργατικής τάξης και του σοσιαλισμού.
https://www.902.gr/timeline
Τιμή και δόξα στο θείο του νονού μου! (Δ..Κ.) 
https://crimsonfox21.blogspot.com/2020/05/blog-post_22.html